Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın küçüklük zamanında mübarek yüzüyle yağmur duasına giderdi. Onun yüzü hürmetine gelirdi ki, o hâdise Abdülmuttalib'in bir şiiriyle iştihar bulmuş.[1]
Hem vefat-ı Nebevîden sonra, Hazret-i Ömer, Hazret-i Abbas'ı vesile yapıp demiş: "Yâ Rab, bu Senin habibinin amcasıdır. Onun yüzü hürmetine yağmur ver." Yağmur gelmiş.[2]
Hem İmam-ı Buharî ve Müslim haber veriyorlar ki: Yağmur için dua talep edildi. Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm dua etti. Yağmur öyle geldi ki, mecbur oldular: "Aman dua et, kesilsin." Dua etti, birden kesildi.[3]
İKİNCİ MİSAL: Tevatüre yakın meşhurdur ki, Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâm, Sahabe ve imana gelenler daha kırka vasıl olmadan ve gizli ibadet etmekte iken, dua etti:
اَللّٰهُمَّ اَعِزَّ اْلاِسْلاَمَ بِعُمَرِ بْنِ الْخَطَّابِ اَوْ بِعَمْرِو بْنِ هِشَامِ * [4]
Bir iki gün sonra, Hazret-i Ömer ibnü'l-Hattab imana geldi ve İslâmiyeti ilân ve i'zaz etmeye vesile oldu, "Faruk" ünvan-ı âlisini aldı.[5]
ÜÇÜNCÜ MİSAL: Bazı Sahabe-i Güzine, ayrı ayrı maksatlar için dua etmiş. Duası öyle parlak bir surette kabul olmuş ki, o keramet-i duaiye, mu'cize derecesine çıkmış.
Ezcümle, başta Buharî ve Müslim haber veriyorlar ki, İbni Abbas'a şöyle dua etmiş:
اَللّٰهُمَّ فَقِّهْهُ فِى الدِّينِ وَعَلِّمْهُ التَّاْوِيلَ [6] duası öyle makbul olmuş ki, İbni Abbas
Buharî, İstiska: 3; Fedâilü Ashâbi'n-Nebî: 11.
Buharî, İstiska: 19; İbni Mâce, İkame: 154; Müslim, Salâtü'l-İstiska: 8, hadis no. 897; İbni Kesîr, el-Bidâye ve'n-Nihâye, 6:91-92; Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:327.
Tirmizî, Menâkıb: 18, hadis no. 1683; el-Elbânî, Mişkâtü'l-Mesâbîh, no. 6036; el-Mubârekforî, Tuhfetü'l-Ahvezî, no. 3766; İbni Esîr el-Cizrî, Câmiu'l-Usûl, no. 7428; İbni Hibban, Sahih, 9:17; el-Hâkim, el-Müstedrek, 2:465, 3:83, 502; Kadı Iyâz, eş-Şifâ, 1:327; Beyhakî, Delâilü'n-Nübüvve: 2:215.